روز دهم رجب سنۀ ۱۹۵هجری بنابر روایت ابن عیّاش، ولادت حضرت امام محمد تقى واقع شده، والده آن حضرت اُمّ ولدى بوده نوبیه از اهل بیت ماریۀ قبطیه مادر ابراهیم فرزند رسول خدا و افضل زنهاى زمان خود بوده و رسول خدا اشاره به این مخدّره و پسرش نموده، در آنجا که فرموده: بأبى ابن خیره الإماء النَوبِیَه الطَّیبَهِ یَکونُ مِن وُلْدِهِ الطَرید الشَرید المَوتُور بأبیه وجدّه صاحب الغیبه… و اما کیفیت ولادت آن حضرت، چنان است که ابن شهر آشوب از حکمیه خاتون دختر امام موسى کاظم روایت کرده است که: روزى امام رضا علیه السلام مرا طلبید و فرمود: اى حکیمه! امشب فرزند مبارک خیزران متولّد مىشود، باید که در وقت ولادت او حاضر شوى. من در خدمت آن حضرت ماندم، چون شب در آمد مرا با خیزران و زنان قابله در حجره درآورد و از حجره بیرون رفت، چراغى نزد ما افروخت و در را بر روى ما بست، چون او را درد زاییدن گرفت و او را بالاى طشت نشانیدیم چراغ ما خاموش شد و ما به خاموشى چراغ مغموم شدیم که ناگاه دیدیم که آن خورشید فلک امامت طالع گردید و در طشت نزول فرمود و بر آن حضرت پرده نازکى مانند جامه احاطه شده بود و نورى از آن جناب ساطع بود که تمام آن حجره منوّر شد و ما از چراغ مستغنى شدیم. پس آن نور مبین را برگرفتم و در دامن خود گذاشتم و آن پرده را از خورشید جمالش دور کردم. ناگاه امام رضا علیه السلام به حجره درآمد بعد از آنکه ابو جعفر را در جامههاى پاکیزه پوشانده بودیم، پس آن گوشواره عرش امامت را از ما گرفت و در گهواره عزت و کرامت گذاشت و آن مهد شرف و عزت را به من سپرد و فرمود که از این گهواره جدا مشو…( وقایع الأیام، شیخ عباس قمی، ج۱، ص ۴۴۳-۴۴۴ )
قَالَ اِبْنُ عَیَّاشٍ یَوْمَ اَلْجُمُعَهِ لِعَشْرٍ خَلْوَن مِنْ رَجَبٍ سَنَهَ خَمْسٍ و تِسْعِینَ وَ مَائَهٍ. وَ قُبِضَ بِبَغْدَادَ مَسْمُوماً فِی آخِرِ ذِی اَلْقَعْدَهِ وَ قِیلَ یَوْمَ اَلسَّبْتِ لِسِتٍّ خَلَوْنَ مِنْ ( المناقب، ابن شهر آشوب، ج ۴، ص ۳۷۹ )
و فی روایه ابن عیّاش: ولد یوم الجمعه لعشر خلون من رجب.( إعلام الوری بأعلام الهدی، طبرسی، ج ۲، ص ۹۱)
شیخ طوسى از ابن عیّاش روایت کرده است که ولادت آن حضرت در دهم ماه مبارک رجب بوده است، و دعائى که از ناحیۀ مقدّسۀ حضرت صاحب الامر علیه السّلام بیرون آمده فى الجمله شهادت بر حقیقت این قول مىدهد. و مکان ولادت به اتّفاق مدینۀ طیبه است و پدر بزرگوار آن جناب علی بن موسی الرضا است و مادر آن جناب امّ ولدی بود که او را سبیکه می گفتند و بعضی خیزران و ریحانه و سکینه نیز گفته اند…(جلاءالعیون، محمدباقر مجلسی، ص۹۵۹)
تاریخ ولادت امام جواد علیه السلام در کتاب تاریخ محمدی، حسن کاشی، ص۶۸ چنین آمده است :
صد بود و نود فزون بر آن پنج
دوشنبه که شد عیان[چنان]گنج
اندر دهم رجب عیان شد
آفاق ز رویش گلستان شد
و قیل: عاشر رجب، سنه مائه و خمس و تسعین، فی ملک محمّد الأمین. (التتمه فی تواریخ الأئمه(ع)، ج۱، ص۱۳۱)
سلام! من قبلاً هم به این سایت مراجعه کرده بودم به هر حال، من قطعاً خوشحالم که آن را پیدا کردم و مرتباً علامت گذاری برای این کتاب هایی که می کنم و دوباره بررسی می کنم باز به اینجا می آیم! همیشه برای تحقیقات علمی خود باید به این سایت مراجعه میکنم خیلی خیلی سپاسگذارم