نیمه شعبان زمینیان، آسمانى شده، و در پروازى از مُلک به ملکوت سیر مى‌کنند. شب میلاد نور است؛ نورى که با وجود خود صفحه هستى و جان را منور مى‌کند. پس اى فرشیان! به پا خیزید و قامتى به عرش ببندید… شب میلاد امام زمان علیه السلام، شب جشن و شادى و سرور است و باید در این شب خوشحال بود؛ اما ضمن ابراز این شادى، نباید مرتکب مسائلى شد که امام زمان علیه السلام از آن راضى نیستند. این شب، یکى از شب‌هاى «احیا» است و اعمال زیادى براى آن نقل شده است. البته کثرت اعمال، سبب نشود که انسان، مأیوس از انجام دادن آن شود؛ بلکه مهم این است که در شبى که در زمین و آسمان غوغا برپا است، ما نیز بهره‌اى داشته باشیم و اسم خود را در زمره ذاکران و عبادت کنندگان و زائران این شب فرخنده ثبت و درج کنیم و اگر نمى‌توانیم صد رکعت نماز بخوانیم، لااقل ده رکعت یا کمتر و بیشتر را به جا آوریم؛ در این شب‌هاى مقدس، لازم نیست انسان سعى کند تمام اعمال را سریعاً انجام بدهد؛ بلکه هر مقدار که مى‌تواند با حضور قلب و با توجه کامل آن را انجام دهد، کافى است. تنها به «بیدارى چشم» قناعت نشود، بلکه آنچه در شب‌هاى «احیاء» بسیار مهم و حیاتى است، «بیدارى دل» است و این بیدارى در سایه ذکر و توجه و توسل حاصل مى‌شود. شب و روز نیمه شعبان را یک مسئله بسیار ویژه بدانیم.
دلت را خانه‌ى ما کن، مصفا کردنش با ما ………………………. به ما درد دل افشا کن، مداوا کردنش با ما
اگـر گـم کرده‌اى اى دل کـلـید استجابت را ………………………. بـیا یک لحظه با ما باش پیدا کردنش با ما
اگر عمرى گنه کردى مشو نومید از رحمت ………………………. تـو نـام تـوبـه را بنـویس امضا کردنش با ما
کتاب اعمال نیمه‌ی شعبان نویسنده: فوادیان، محمدرضا، بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (عج) قم ۱۳۹۵ش
- مقدمه
- بخش یکم: فضایل شب میلاد
- بخش دوم: اعمال شب میلاد
- بخش سوم: اعمال روز نیمه شعبان
آخرین دیدگاه‌ها