روز پانزدهم ماه رجب، روز مبارکى است، و در آن چند عمل مستحب است:
اوّل:غسل کردن، به هنگام زوال آفتاب قبل از اذان ظهر
دوّم : زیارت حضرت سیّد الشهداء علیه السّلام، زیرا از ابن ابى نصر نقل شده که گفت:از حضرت رضا علیه السّلام پرسیدم، امام حسین علیه السّلام، را در کدام ماه زیارت کنیم؟ فرمود: در نیمۀ ماه رجب و نیمه ماه شعبان.
سوّم: نماز جناب سلمان رحمه الله که نماز سلمان به این صورت است که ده رکعت نماز گذارد، بعد از هر دو رکعت سلام دهد و در هر رکعت یک مرتبه سورۀ «حمد»، سه مرتبه «توحید» و سه مرتبه «قل یا ایّها الکافرون» را خوانده و پس از هر سلام دستها را بلند کند و بگوید: لا إله إلاّ اللّه وحده لا شریک له، له الملک و له الحمد یحیی و یمیت و هو حیّ لا یموت بیده الخیر و هو على کلّ شیء قدیر إلها واحدا أحدا فردا صمدا لم یتّخذ صاحبه و لا ولدا
چهارم: چهار رکعت نماز بخواند و پس از سلام دست به دعا بردارد و بگوید: اللّهمّ یا مذلّ کلّ جبّار و یا معزّ المؤمنین أنت کهفی حین تعیینی المذاهب و أنت بارىء خلقی رحمه بی و قد کنت عن خلقی غنیّا و لو لا رحمتک لکنت من الهالکین و أنت مؤیّدی بالنّصر على أعدائی لو لا نصرک إیّای لکنت من المفضوحین یا مرسل الرّحمه من معادنها و منشىء البرکه من مواضعها یا من خصّ نفسه بالشّموخ و الرّفعه فأولیاؤه بعزّه یتعزّزون و یا من وضعت له الملوک نیر المذلّه على أعناقهم فهم من سطواته خائفون أسألک بکینونیّتک الّتی اشتققتها من کبریائک و أسألک بکبریائک الّتی اشتققتها من عزّتک و أسألک بعزّتک الّتی استویت بها على عرشک فخلقت بها جمیع خلقک فهم لک مذعنون أن تصلّی على محمّد و أهل بیته.
اى خوارکنندۀ هر ستمگر سرکش،از عزّت‌بخش مؤمنان،تویى پناهگاه من آن هنگام که دیدگاه‌ها و روشها مرا عاجز سازند و تویى پدیدآورندۀ جسم و جانم از روى مهر و رحمت،درحالى‌که از آفریدن من بى‌نیاز بودى،و اگر رحمت تو نبود هرآینه از هلاک‌شدگان بودم،و تویى تأیید کنندۀ من در پیروزى بر دشمنانم،و اگر یارى تو نبود،هرآینه از رسواشدگان بودم،اى فرستندۀ رحمت از سرچشمه‌هایش،و پدید آورندۀ برکت از جاهایش،اى آنکه هستى‌اش را به نهایت بزرگى و بلندى خاص ساخته،س دوستانش به عزت او عزیز مى‌شوند،اى آنکه پادشاهان در برابرش یوغ خوارى بر گردن نهاده‌اند در نتیجه از حملات انتقام‌جویانه‌اش در هراسند،از تو مى‌خواهم به حق وجودت که آن را از کبریایت برون ساختى،و از تو مى‌خواهم به حق کبریایت که آن را از عزّتت برگرفتى و از تو مى‌خواهم به حق عزّتت که با آن بر حکومت هستى چیره گشتى و با آن همه آفریدگانت را آفریدى،در نتیجه همه آنان بر هستى‌ات اعتراف دارند،که بر محمّد و اهل بیتش درود فرستى. روایت شده است که : هر صاحب اندوهى این دعا را بخواند حق تعالى او را از اندوه و غم رهایى بخشد.
پنجم : عمل امّ داود که مهمترین اعمال این روز است، و براى برآمدن حاجات و برطرف شدن سختیها، و دفع ستم ستمکاران بسیار مؤثّر است. و کیفیت آن بنابر آنچه در کتاب«مصباح»شیخ آمده چنین است: چون بخواهد این عمل را بجا آورد،روزهاى سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم را روزه بدارد،سپس در روز پانزدهم هنگام ظهر غسل کند و چون وقت ظهر داخل گردد،نماز ظهر و عصر را با رکوع،و سجود نیکو بجا آورد،در جایى خلوت که چیزى او را مشغول نکند،و کسى با او سخن نگوید.چون از نماز فراغت یابد،رو به جانب قبله کند،و سورۀ«حمد»را صد مرتبه و سورۀ«توحید»را نیز صد مرتبه و«آیه الکرسى» را ده مرتبه بخواند،و بعد از اینها قرائت کند سوره‌هاى «انعام، بنى اسرائیل(اسراء)، کهف، لقمان، یس، صافات، حم سجده، حم عسق، حم دخان، فتح، واقعه، ملک، ن والقلم، اذا السّماء انشقّت» و پس از آن را تا آخر قرآن، و چون از اینها فارغ شود، درحالى‌که رو به قبله مى‌باشد بگوید:
صَدَقَ اللَّهُ الْعَظیمُ الَّذی لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ذُو الْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
درست فرمود خدای بزرگی که معبودی جز او نیست زنده و پاینده و صاحب جلالت و بزرگواری است
الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَلیمُ الْکَریمُ الَّذی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ
بخشاینده و مهربان بردبار و کریم است آنکه مانندش چیزی نیست
وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ الْبَصیرُ الْخَبیرُ، شَهِدَ اللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ
و او شنوا و دانا و بینا و آگاه است، گواه است خدا که معبودی جز او نیست
وَالْمَلائِکَهُ وَاُولوُا الْعِلْمِ قآئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ
و فرشتگان و دانشوران گواهی دادهاند که خدایی جز او نیست که عدالت بدو پایدار است و او عزیز و حکیم است
وَبَلَّغَتْ رُسُلُهُ الْکِرامُ وَاَنَا عَلی ذلِکَ مِنَ الشَّاهِدینَ
و پیامبران بزرگوارش نیز آنرا به مردم رساندند و من بر این مطلب گواهی دهم
اَللّهُمَّ لَکَالْحَمْدُ وَلَکَ الْمَجْدُ وَلَکَ الْعِزُّ وَلَکَ الْفَخْرُ
خدایا از آن تو است ستایش و از آن تو است مجد و برای تو است عزت و خاص تو است افتخار
وَلَکَ الْقَهْرُ وَلَکَ النِّعْمَهُ
و شایسته تو است قهر و سطوت و مخصوص تو است نعمت
وَلَکَ الْعَظَمَهُ وَلَکَ الرَّحْمَهُ وَلَکَ الْمَهابَهُ وَلَکَ السُّلْطانُ
و از آن تواست عظمت و مخصوص تو است رحمت و برای تو است شکوه و خاص تو است سلطنت
وَلَکَ الْبَهآءُ وَلَکَ الْإِمْتِنانُ وَلَکَ التَّسْبیحُ وَلَکَ التَّقْدیسُ
و از آن تو است درخشندگی و مخصوص تو است نعمت بخشی و برای تو است پاکی
وَلَکَ التَّهْلیلُ وَلَکَ التَّکْبیرُ وَلَکَ ما یُری وَلَکَ ما لا یُری
و از آن تو است پاکیزگی و برای تو است یکتایی و مخصوص تو است بزرگی و ملک تو است آنچه دیده شود و آنچه دیده نشود
وَلَکَ ما فَوْقَ السَّمواتِ الْعُلی وَ لَکَ ما تَحْتَ الثَّری
و از تو است آنچه بالای آسمانهای بلند است و از تو است آنچه زیر زمین است
وَلَکَ الْأَرَضُونَ السُّفْلی وَلَکَ الْأخِرَهُ وَالْأُولی
و از تو است زمین‌های زیرین و از آن تو است دنیا و آخرت
وَلَکَ ما تَرْضی بِهِ مِنَ الثَّنآءِ وَالْحَمْدِ وَالشُّکرِ وَ النَّعْمآءِ
و مخصوص تو است آن و حمد و ثنا و شکری که تو بپسندی و آنچه نعمت است نیز از تو است
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی جَبْرَئیلَ اَمینِکَ عَلی وَحْیِکَ وَالْقَوِیِّ عَلی اَمْرِکَ
دایا درود فرست بر جبرئیل امین بر وحی تو و نیرومند در کار تو
وَالْمُطاعِ فی سَمواتِکَ وَمَحالِّ کَراماتِکَ الْمُتَحَمِّلِ لِکَلِماتِکَ
و آنکس که در آسمانها و جایگاههای کرامت هایت فرمانش برند آن کس که سخنان تو را برساند
النَّاصِرِ لِاَنْبِیآئِکَ، الْمُدَمِّرِ لِأَعْدآئِکَ
یاور پیامبرانت و سرنگون کننده دشمنانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی میکائیلَ مَلَکِ رَحْمَتِکَ وَالْمَخْلُوقِ لِرَأْفَتِکَ وَالْمُسْتَغْفِرِ الْمُعینِ لِأَهْلِ طاعَتِکَ
خدایا درود فرست بر میکائیل فرشته رحمتت و آفریده شده برای بردن مهرت و آمرزش خواه و کمک کار فرمانبرانت
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی اِسْرافیلَ حامِلِ عَرْشِکَ وَصاحِبِ الصُّورِ الْمُنْتَظِرِ
خدایا درود فرست بر اسرافیل حمل کننده عرشت و صاحب صُور آنکه چشم به راه
لِأَمْرِکَ الْوَجِلِ الْمُشْفِقِ مِنْ خیفَتِکَ
دستور تو است و نگران و بیمناک است از ترس تو
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی حَمَلَهِ الْعَرْشِ الطَّاهِرینَ وَعَلیَ السَّفَرَهِ الْکِرامِ الْبَرَرَهِ الطَّیِّبینَ
خدایا درود فرست بر حاملین پاکیزه عرش و بر سفیران گرامی و آن نیکان پاک
وَعَلی مَلائِکَتِکَ الْکِرامِ الْکاتِبینَ وَ عَلی مَلائِکَهِ الْجِنانِ وَخَزَنَهِ النّیرانِ
و بر فرشتگان بزرگوار نویسنده و بر فرشتگان بهشت و نگهبانان دوزخ
وَمَلَکِ الْمَوْتِ وَالْأَعْوانِ یا ذَاالْجَلالِ وَالْإِکْرامِ
و فرشته مرگ و کمک کارانش ای صاحب جلالت و بزرگواری
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی اَبینا آدَمَ بَدیعِ فِطْرَتِکَ الَّذیکَرَّمْتَهُ بِسُجُودِ مَلائِکَتِکَ وَاَبَحْتَهُ جَنَّتَکَ
خدایا درود فرست بر پدر ما آدم پدیده خلقت که گرامیش داشتی به سجده کردن فرشتگانت و مباح کردی بر او بهشتت را
اَللّهُمَ صَلِّ عَلی اُمِّنا حَوَّآءَ الْمُطَهَّرَهِ مِنَ الرِّجْسِ الْمُصَفَّاتِ مِنَ الدَّنَسِ
خدایا درود فرست بر مادر ما حواء که از پلیدی پاک و از چرکی و آلودگی مصفا گشت و از میان آدمیان
الْمُفَضَّلَهِ مِنَ الْأِنْسِ، الْمُتَرَدِّدَهِ بَیْنَ مَحالِّ الْقُدُْسِ
برتری داشت و در میان جایگاههای قدسیان رفت و آمد کرده
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی هابیلَ وَشَیْثٍ وَاِدْریسَ وَنُوحٍ وَهُودٍ وَصالِحٍ وَ اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ
خدایا درود فرست بر هابیل و شیث و ادریس و نوح و هود و صالح و ابراهیم و اسماعیل
وَاِسْحقَ وَیَعْقُوبَ وَیُوسُفَ وَالْأَسْباطِ وَلُوطٍ وَشُعَیْبٍ وَاَیُّوبَ
و اسحاق و یعقوب و یوسف و اسباط (یعقوب) و لوط و شعیب و ایوب
وَمُوسی وَهارُونَ وَیُوشَعَ وَمیشا وَالْخِضْرِ وَذِی الْقَرْنَیْنِ وَیُونُسَ
و موسی و هارون و یوشع و میشا و خضر و ذی القرنین و یونس
وَاِلْیاسَ وَالْیَسَعَ وَذِی الْکِفْلِ وَطالُوتَ وَداوُدَ وَسُلَیْمانَ وَزَکَرِیَّا
و الیاس و الیسع و ذا الکفل و طالوت و داود و سلیمان و زکریا
وَشَعْیا وَیَحْیی وَتُورَخَ وَمَتّی وَاِرْمِیا وَحَیْقُوقَ وَدانِیالَ وَعُزَیْرٍ
و شعیا و یحیی و تورخ و متی و ارمیا و حیقوق و دانیال و عزیر
وَعیسی وَشَمْعُونَ وَجِرْجیسَ وَالْحَوارِیّینَ وَالْأَتْباعِ وَخالِدٍ وَحَنْظَلَهَ وَلُقْمانَ
و عیسی و شمعون و جرجیس و حواریین عیسی و پیروانشان و خالد و حنظله و لقمان
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَبارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ
و برکت فرست بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادی
وَرَحِمْتَ وَبارَکْتَ عَلی اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ، اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
و رحمت و برکت فرستادی بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستی تویی ستوده و بزرگوار
اَللّهُمَ صَلِّ عَلَی الْأَوْصِیآءِ وَالسُّعَدآءِ وَالشُّهَدآءِ وَاَئِمَّهِ الْهُدی
خدایا درود فرست بر اوصیاء و اهل سعادت و شهیدان و امامان راهنما
اَللّهُمَّ صَلِ عَلَی الْأَبْدالِ وَالْأَوْتادِ وَالسُّیَّاحِ وَالْعُبَّادِ وَالْمُخْلِصینَ وَالزُّهَّادِ
خدایا درود فرستبر ابدال (دستهای از صلحاء) و اوتاد و سیاحان و پرستش کنندگان و مخلصان و پارسایان
وَاَهْلِ الجِدِّ وَالْإِجْتِهادِ وَاخْصُصْ مُحَمَّداً وَاَهْلَ بَیْتِهِ بِاَفْضَلَِلَواتِکَ
و اهل جدیت و کوشش و مخصوص گردان محمّد و خاندانش را به بهترین درودهایت
وَاَجْزَلِ کَراماتِکَ وَبَلِّغْ رُوحَهُ وَ جَسَدَهُ مِنّی تَحِیَّهً وَسَلاماً
و فراوانترین کرامت هایت و به روح و جسدش از جانب من تحیّت و سلامی برسان
وَزِدْهُ فَضْلاً وَشَرَفاً وَکَرَماً حَتّی تُبَلِّغَهُ اَعْلی دَرَجاتِ اَهْلِ
و فضل و شرافت و بزرگواریش را فزون کن به حدی که او را به اعلی درجه اهل
الشَّرَفِ مِنَ النَّبِیّینَ وَالْمُرْسَلینَ وَالْأَفاضِلِ الْمُقَرَّبینَ
شرافت از پیمبران و رسولان و فاضلان مقربت برسانی
اَللّهُمَّ وَصَلِ عَلی مَنْ سَمَّیْتُ وَمَنْ لَمْ اُسَمِّ مِنْ مَلائِکَتِکَ وَاَنْبِیآئِکَ وَرُسُلِکَ
خدایا درود فرست بر هرکس که من نام بردم و هر که از فرشتگان و پیامبران و رسولان
وَاَهْلِ طاعَتِکَ وَاَوْصِلْ صَلَواتی اِلَیْهِمْ وَاِلی اَرْواحِهِمْ وَاجْعَلْهُمْ
و فرمانبردارانت را که من نام نبردم و درودهای مرا بر ایشان و بر ارواحشان برسان و آنان را
اِخْوانی فیکَ وَاَعْوانی عَلی دُعآئِکَ
برادران من در دین و کمک کارانم در دعای به درگاهت قرار ده
اَللّهُمَّ اِنّی اَسْتَشْفِعُ بِکَ اِلَیْکَ
خدایا من شفیع گردانم تو را پیش خودت
وَبِکَرَمِکَ اِلی کَرَمِکَ وَبِجُودِکَ اِلی جُودِکَ وَبِرَحْمَتِکَ اِلی رَحْمَتِکَ
و کرمت را پیش کرمت و جودت را پیش جودت و رحمتت را پیش رحمتت
وَبِاَهْلِ طاعَتِکَ اِلَیْکَ وَاَسئَلُکَ الّلهُمَّ بِکُلِّ ما سَئَلَکَ بِهِ اَحَدٌ مِنْهُمْ، مِنْ
و اهل طاعتت را پیش درگاهت و از تو خواهم خدایا به هرچه یکی از آنها بوسیله آن تو را
مَسْئَلَهٍ شَریفَهٍ غَیْرِ مَرْدُودَهٍ وَبِما دَعَوْکَ بِهِ مِنْ دَعْوَهٍ مُجابَهٍ غَیْرِ مُخَیَّبَهٍ
خواسته از سؤالهای شریفی که برنگشته و به آنچه تو را خوانده اند از دعای پذیرفته شده ای که به نومیدی نکشیده
یااَللَّهُ یارَحْمنُ یا رَحیمُ یا حَلیمُ یا کَریمُ یا عَظیمُ یا جَلیلُ یامُنیلُ
ای خدا ای بخشاینده ای مهربان ای بردبار ای کریم ای بزرگ ای با جلالت ای بخشنده
یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وَکیلُ یا مُقیلُ یا مُجیرُ یا خَبیرُ یا مُنیرُ یا مُبیرُ
ای زیبا ای سرپرست ای وکیل ای نادیده گیر ای پناهده ای آگاه ای روشنی ده ای نابود کن
یا مَنیعُ یا مُدیلُ یا مُحیلُ یا کَبیرُ یا قَدیرُ یا بَصیرُ یا شَکُورُ یا بَرُّه
ای والامقام ای چرخاننده ای جابجا کننده ای بزرگ ای توانا ای بینا ای شکرپذیر ای نیکوکار
یا طُهْرُ، یا طاهِرُ یا قاهِرُ، یا ظاهِرُ یا باطِنُ، یا ساتِرُ یا مُحیطُ، یا مُقْتَدِرُ
ای پاک ای پاکیزه ای قاهر ای پیدا ای پنهان ای پرده پوش ای احاطه دار ای با اقتدار
یا حَفیظُ یا مُتَجَبِّرُ یا قَریبُ یا وَدُودُ یا حَمیدُ یا مَجیدُ یا مُبْدِئُ
ای نگهبان ای دارای بزرگی ای نزدیک ای محبوب همه ای ستوده ای بزرگوار ای پدیدآرنده
یا مُعیدُ یا شَهیدُ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا قابِضُ
ای بازگرداننده ای گواه ای احسانبخش ای نیکوبخش ای نعمتبخش ای زیاده بخش ای گیرنده
یا باسِطُ یا هادی یا مُرْسِلُ یا مُرْشِدُ یا مُسَدِّدُ یا مُعْطی یا مانِعُ
ای گشایش ده ای راهنما ای فرستنده ای رهنمون ای محکم کننده ای دهنده ای منعکننده
یا دافِعُ یا رافِعُ یا باقی یا واقی یا خَلاَّقُ یا وَهَّابُ یا تَوَّابُ یا فَتَّاحُ
ای جلوگیرنده ای بلند کننده ای باقی ای نگهدار ای آفریننده ای بخشش پیشه ای توبه پذیر ای گشاینده
یا نَفَّاحُ یا مُرْتاحُ یا مَنْ بِیَدِهِ کُلُّ مِفْتاحٍ یا نَفَّاعُ یا رَؤُفُ یا عَطُوفُ
ای زیاده بخش ای رحمت بخش ای که بدست او است هر کلید ای سودرسان ای مهربان ای باعطوفت
یا کافی یا شافی یا مُعافی یا مُکافی یا وَفِیُّ یا مُهَیْمِنُ یا عَزیزُ
ای کفایت کننده ای درمان بخش ای بهبودی بخش ای پاداش دهنده ای باوفا ای نگهبان خلق ای با عزت
یا جَبَّارُ یا مُتَکَبِّرُ یا سَلامُ یا مُؤْمِنُ یا اَحَدُ یا صَمَدُ یا نُورُ یا مُدَبِّرُ
ای جبار ای بزرگوار ای سلامت بخش ای ایمنی بخش ای یکتا ای بی نیاز ای نور ای مدبر کارها
یا فَرْدُ یا وِتْرُ یا قُدُّوسُ یا ناصِرُ یا مُونِسُ یا باعِثُ یا وارِثُ یا عالِمُ
ای یگانه ای تنها ای پاکیزه ای یاور ای همدم ای برانگیزنده ای ارث برنده ای دانا
یا حاکِمُ یا بادی یا مُتَعالی یا مُصَوِّرُ یا مُسَلِّمُ یا مُتَحَبِّبُ یا قآئِمُ
ای حکم کننده ای آغاز کننده ای برتر ای صورت بخش ای سلامت بخش ای دوستی ورز ای قائم به کار خلق
یا دآئِمُ یا عَلیمُ یا حَکیمُ یا جَوادُ یا بارِیءُ یا بآرُّ یا سآرُّ یا عَدْلُ
ای جاویدان ای دانا ای فرزانه ای بخشنده ای آفریننده ای نیکوکار ای شادی بخش ای دادگستر
یا فاصِلُ یا دَیَّانُ یا حَنَّانُ یا مَنَّانُ یا سَمیعُ یا بَدیعُ یا خَفیرُ یا مُعینُ
ای جداکننده ای جزاده ای نعمت بخش ای عطابخش ای شنوا ا ی پدیدآرنده ای پناهده ای یاور
یاناشِرُ یاغافِرُ یاقَدیمُ یامُسَهِّلُ یا مُیَسِّرُ یا مُمیتُ یا مُحْیی
ای نشر دهنده ای آمرزنده ای قدیم ای آسان کننده ای هموارکننده ای میراننده ای زنده کننده
یا نافِعُ یا رازِقُ یا مُقْتَدِرُ یا مُسَبِّبُ یا مُغیثُ یا مُغْنی یا مُقْنی
ای سودده ای روزی ده ای با اقتدار ای سبب ساز ای فریادرس ای بی نیازکننده ای دارایی دهنده
یا خالِقُ یا راصِدُ یا واحِدُ یا حاضِرُ یا جابِرُ یا حافِظُ یا شَدیدُ
ای آفریننده ای نگهبان ای یگانه ای حاضر ای جبران کننده ای نگه دار ای استوار
یا غِیاثُ یا عآئِدُ یا قابِضُ یا مَنْ عَلا فَاسْتَعْلی فَکانَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلی
ای فریادرس ای ثروت ده ای گیرنده ای که والایی و برتری و به دیدگاه اعلایی
یا مَنْ قَرُبَ فَدَنا وَبَعُدَ فَنَای وَعَلِمَ السِّرَّ وَاَخْفی یا مَنْ اِلَیْهِ التَّدْبیرُوَلَهُ الْمَقادیرُ
ای که نزدیکی و بسیار هم نزدیک و دور است و بسیار هم دور دانای سر و نهان ای که تدبیر امور با او است و اندازه ها از او است
وَیا مَنِ الْعَسیرُ عَلَیْهِ سَهْلٌ یَسیرٌ یا مَنْ هُوَ عَلی مایَشآءُ قَدیرٌ
و ای که دشوار برای او سهل و آسان است ای که بر هرچه بخواهد توانا است
یا مُرْسِلَ الرِّیاحِ یا فالِقَ الْأِصْباحِ یا باعِثَ الْأَرْواحِ
ای فرستنده بادها ای شکافنده سپیده صبح ای برانگیزاننده ارواح
یا ذَاالْجُودِ وَالسَّماحِ یا رآدَّ ما قَدْ فاتَ یا ناشِرَ الْأَمْواتِ یا جامِعَ الشَّتاتِ
ای صاحب جود و سخاوت ای برگرداننده آنچه از دست رفته ای زندهکننده مردگان ای گردآورنده پراکندهها
یا رازِقَ مَنْ یَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ وَیا فاعِلَ ما یَشآءُ کَیْفَ یَشآءُ
ای روزی ده بی حساب به هر که خواهی و ای انجام دهنده هر چه بخواهی به هرطور که خواهی
وَ یا ذَاالْجَلالِ وَالْأِکْرامِ یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا حَیّاً حینَ لا حَیَّ
و ای صاحب جلالت و بزرگواری ای زنده ای پاینده ای زنده در آن هنگام که زنده ای نبود
یا حَیُّ یا مُحْیِیَ الْمَوْتی یا حَیُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ بَدیعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ
ای زنده کن مردگان ای زنده که معبودی جز تو نیست پدید آرنده آسمانها و و زمین
یا اِلهی وَسَیِّدی صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْحَمْ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
ای معبود من و آقای من درود فرست بر محمّد و آل محمّد و رحمت فرست بر محمّد و آل محمّد
وَ بارِکْ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَما صَلَّیْتَ
و برکت ده بر محمّد و آل محمّد چنانچه درود فرستادی
وَبارَکْتَ وَرَحِمْتَ عَلی اِبْرهیمَ وَآلِ اِبْرهیمَ اِنَّکَ حَمیدٌ مَجیدٌ
و برکت دادی و رحمت فرستادی بر ابراهیم و آل ابراهیم که به راستی تویی ستوده و بزرگوار
وَارْحَمْ ذُلیّ وَ فاقَتی وَفَقْری وَانْفِرادی وَوَحْدَتی وَخُضُوعی بَیْنَ یَدَیْکَ
و رحم کن به خواری من و بیچارگیم و نداریم و تک و تنهاییم و فروتنیم در برابرت
وَاعْتِمادی عَلَیْکَ وَتَضَرُّعی اِلَیْکَ اَدْعُوکَ دُعآءَ الْخاضِعِ الذَّلیلِ
و اعتمادی که بر تو دارم و زاریم به درگاهت تو را خوانم خواندن شخص فروتن خوار
الْخاشِع ِالْخآئِفِ الْمُشْفِقِ الْبآئِسِ الْمَهینِ الْحَقیرِ الْجائِعِ
خاشع ترسان هراسان پریشان بی مقدار کوچک گرسنه
الْفَقیرِالْعآئِذِ الْمُسْتَجیرِ الْمُقِرِّ بِذَنْبِهِ الْمُسْتَغْفِرِ مِنْهُ الْمُسْتَکینِ لِرَبِّهِ
فقیر پناهنده پناه خواه معترف به گناه آمرزش خواه از گناه درمانده و زاری کننده به درگاه پروردگار
دُعآءَ مَنْ اَسْلَمَتْهُ ثِقَتُهُ وَرَفَضَتْهُ اَحِبَتُّهُ
و خواندن شخصی که یاران مورد اعتمادش او را واگذار ده و دوستانش او را رها کرده
وَعَظُمَتْ فَجیعَتُهُ دُعآءَ حَرِقٍ حَزینٍ ضَعیفٍ مَهینٍ بآئِسٍ مُسْتَکینٍ بِکَ مُسْتَجیرٍ
و درد جانسوزش بزرگ گشته خواندن شخص دلسوخته غمگین ناتوان بی مقدار پریشان درمانده ای که به تو پناه آورده
َاللّهُمَّ وَاَسئَلُکَ بِاَنَّکَ مَلیکٌ وَاَنَّکَ ما تَشآءُ مِنْ اَمْرٍ یَکُونُ وَاَنَّکَ عَلی ما تَشآءُ قَدیرٌ
خدایا از تو خواهم چون تویی فرمانروا و تو چنانی که هرکاری را بخواهی می شود و تویی که بر هرچه بخواهی توانایی
وَاَسئَلُکَ بِحُرْمَهِ هذَا الشَّهْرِ الْحَرامِ وَالْبَیْتِ الْحَرامِ وَالْبَلَدِ الْحَرامِ
و از تو خواهم به حرمت این ماه محترم و خانه محترم (کعبه) و شهر محترم (مکه)
وَالرُّکْنِ وَالْمَقامِ وَالْمَشاعِرِالْعِظامِ وَبِحَقِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍعَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ
و رکن و مقام و مشعرهای بزرگ (جاهای مناسک حج) و به حق پیامبرت محمّد علیه و آله السلام
یا مَنْ وَهَبَ لِادَمَ شَیْثاً وَ لِإِبْراهیمَ اِسْماعیلَ وَ اِسْحاقَ
ای که شیث را به آدم بخشیدی و اسماعیل و اسحاق را به ابراهیم دادی
وَ یا مَنْ رَدَّ یُوسُفَ عَلی یَعْقوُبَ وَیا مَنْ کَشَفَ بَعْدَ الْبَلاءِ ضُرَّ اَیُّوبَ
و ای که یوسف را به یعقوب برگرداندی و ای که پس از مبتلا شدن ایوب ناراحتیش را برطرف کردی
یا رآدَّ مُوسی عَلی اُمِّهِ وَ زآئِدَ الْخِضْرِ فی عِلْمِهِ وَیا مَنْ وَهَبَ لِداوُدَ
ای که موسی را به مادرش برگرداندی و دانش خضر را افزون کردی ای که دادی به داود
سُلَیْمانَ وَلِزَکَرِیَّا یَحْیی وَلِمَرْیَمَ عیسی یا حافِظَ بِنْتِ شُعَیْبٍ
سلیمان را و به زکریا یحیی را و به مریم عیسی را ای نگهدار دختر شعیب
وَیا کافِلَ وَلَدِ اُمِّ مُوسی اَسئَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
ای کفالت کننده فرزند مادر موسی از تو خواهم که درود فرستی بر محمّد و آل محمّد
وَاَنْ تَغْفِرَ لِی ذُنُوبی کُلَّها وَتُجیرَنی مِنْ عَذابِکَ وَتُوجِبَ لی رِضْوانَکَ
و گناهانم را بیامرزی و از عذاب خود مرا در پناه گیری و مرا مستوجب خوشنودی
وَاَمانَکَ وَاِحْسانَکَ وَغُفْرانَکَ وَجِنانَکَ وَاَسئَلُکَ اَنْ تَفُکَّ عَنّی کُلَ
و ایمنی و احسان و آمرزش و بهشتت قرار دهی و از تو خواهم که باز کنی برایم هر
حَلْقَهٍ بَیْنی وَبَیْنَ مَنْ یُؤْذینی وَتَفْتَحَ لی کُلَّ بابٍ وَتُلَیِّنَ لی کُلَ صَعْبٍ
حلقه ای که میان من و میان آزار کننده من است و بگشایی به رویم هر دری را و نرم کنی برایم هر دشواری را
وَتُسَهِّلَ لی کُلَّ عَسَیرٍ وَتُخْرِسَ عَنّی کُلَّ ناطِقٍ بِشَرٍّ
و آسان کنی برایم هر مشکلی را و لال کنی از من زبان هر بدگو را
وَتَکُفَ عَنّی کُلَّ باغٍ وَتَکْبِتَ عَنّی کُلَّ عَدُوٍّ لی وَحاسِدٍ وَتَمْنَعَ مِنّی کُلَ ظالِمٍ
و بازداری از من هر زورگو را و خوار کنی دشمنان و حسودان مرا و بازداری از من هر ستمگری را
وَتَکْفِیَنی کُلَّ عآئِقٍ یَحُولُ بَیْنی وَبَیْنَ حاجَتی، وَیُحاوِلُ اَنْ
و کفایت کنی از من هر مانعی را که میان من و حاجتم حائل شود و بخواهد که
یُفَرِّقَ بَیْنی وَبَیْنَ طاعَتِکَ وَیُثَبِّطَنی عَنْ عِبادَتِکَ یا مَنْ اَلْجَمَ الْجِنَ الْمُتَمَرِّدینَ
میان من و اطاعت تو را جدایی اندازد و از پرستش تو بازم دارد ای که مهار کردی جنیان نافرمان را
وَقَهَرَ عُتاهَ الشَّیاطینِ وَاَذَلَّ رِقابَ الْمُتَجَبِّرینَ وَرَدَّ کَیْدَ
و مقهور ساختی شیاطین سرکش را و گردنِ گردنکشان را به خواری کشاندی و نقشه های شوم
الْمُتَسَلِّطین عَنِ الْمُسْتَضْعَفینَ اَسئَلُکَ بِقُدْرَتِکَ عَلی ما تَشآءُ
مسلط شدگان را از ناتوانها بازگرداندی از تو خواهم به حق تواناییت بر هرچه خواهی
وَتَسْهیلِکَ لِما تَشآءُ کَیْفَ تَشآءُ اَنْ تَجْعَلَ قَضآءَ حاجَتی فیما تَشآءُ
و آسان کردنت هرچه را به هر نحو که خواهی که قرار دهی برآوردن حاجتم را در هرچه خواهی
سپس سجده کن بر زمین و بر خاک بگذار دو طرف روی خود را و بگو:
اَللّهُمَّ لَکَ سَجَدْتُ وَبِکَ امَنْتُ
خدایا برای تو سجده می کنم و به تو ایمان دارم
فَارْحَمْ ذُلّی وَفاقَتی وَاجْتِهادی وَتَضَرُّعی وَمَسْکَنَتی وَفَقْری اِلَیْکَ یا رَبِّ
پس رحم کن به خواری من و نداریم و سعی و کوششم و زاری و بیچارگی ام و نیازم به درگاهت ای پروردگار
و کوشش کن که اشک بریزد چشم های تو اگر چه به اندازه قدر سر سوزنی باشد؛ به درستی که این علامت استجابت است ان‌شاءالله.(منبع کتاب کلیات مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، فصل ماه رجب، اعمال نیمه رجب)
آخرین دیدگاه‌ها